به نقل از «خبرگزاری میزان»

یک‌پنجم مساحت کشور در خطر بیابان شدن

تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۳۴۳۵۴

بر اساس گزارش‌های جهانی، بیابانی شدن کشورمان ۱۰ سال نزدیک‌تر شد و از سال ۲۰۶۰ به سال ۲۰۵۰ تقلیل یافت.

خبرگزاری میزان _ روزنامه همشهری نوشت: بیابان‌زایی هر روز بیشتر و دامنه وسیع‌تری از کشور را درگیر می‌کند. در سایه خشکسالی و تغییر اقلیم که طی دهه‌های اخیر پدید آمد، روند بیابانی شدن ایران سرعت گرفت. طبق محاسبات سازمان منابع طبیعی و به اعلام مسعود منصور، رئیس این سازمان، «هم‌اکنون ۳۲میلیون هکتار از اراضی کشور در معرض بیابان شدن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» این عدد یعنی یک‌پنجم مساحت کشور در خطر بیابان شدن است.

مسعود منصور، در این‌باره می‌گوید: در عرصه داخلی طرح‌های بیابان‌زدایی کاملا موفق عمل کرده‌اند. البته این به معنی پایان کار نیست. ۷۰ درصد ریزگرد‌هایی که وارد ایران می‌شوند منشأ خارجی دارند و ۳۰ درصد آن‌ها از کانون‌های داخلی برخاسته‌اند.

به‌گفته منصور، تاکنون ۱.۵ میلیون هکتار از عرصه‌های بیابانی کشور تبدیل به جنگل شده و در برنامه‌های کنترل ریزگرد خوزستان و ایلام نیز اقدامات مناسب انجام گرفت و بسیاری از کانون‌های خیزش ریزگرد کنترل شد. بدین‌ترتیب کانون‌های داخلی بسیار کمتر از گذشته منشأ ریزگرد هستند. در مورد کانون‌های خارجی نیز جلسه کارگروه ملی مقابله با ریزگرد برگزار شد و سازمان منابع طبیعی هم از طریق وزیر جهادکشاورزی از دولت خواست، دیپلماسی کنترل گردوغبار درخصوص کانون‌های خارجی گردوغبار بیش از گذشته فعال شود و کانون‌های ریزگرد کشور‌های همسایه تثبیت شوند تا ایران کمتر با هجوم گردوغبار مواجه شود.

اجماع جهانی مقابله با بیابان‌زایی

کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی ملل متحد مقابله با بیابان‌زایی و کاهش اثرات خشکسالی در کشور‌های مبتلا به این پدیده به‌ویژه در آفریقا را از طریق اعمال اقدام مؤثر در اولویت دارد. ایران سومین کشوری است که این کنوانسیون را امضا کرد و از سال ۱۳۷۵ به آن پیوست. سازمان منابع طبیعی نیز در این کنوانسیون مسئولیت اجرایی نهاد هماهنگ‌کننده ملی را از سوی کمیته ملی مقابله با بیابان‌زایی دارد. این سازمان تاکنون با تهیه ۶ گزارش ملی، نسبت به تدوین برنامه هدف‌گذاری شده برای خنثی‌سازی تخریب سرزمین تا سال ۲۰۳۰ اقدام کرد. طبق برنامه‌ریزی‌ها و اصول مدون کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی ملل متحد، قرار است تا سال ۲۰۳۰، بیابان‌زایی و معضلات مربوط به آن در مناطق درگیر ازجمله خاورمیانه برطرف شود.

بیابانی شدن ایران در سال ۲۰۵۰

روند بیابانی شدن ایران ۱۰ سال نزدیک‌تر شده است. نخستین هشدار در این زمینه به ۱۳آذر۱۳۹۴ و زمانی بازمی‌گردد که ناسا گزارشی در خصوص گرمایش جهانی و خشکسالی در ۳۰ سال آینده را منتشر کرد.

براساس این گزارش ۴۵ کشور جهان در معرض خشکسالی شدید هستند. در این فهرست ایران در رتبه چهارم قرار داشت. ناسا اعلام کرد: خشکسالی بر بخشی از کشور‌های جهان ازجمله ایران سایه خواهد انداخت. سال ۹۶، ناسا عدد رسیدن به شرایط بسیار گرم در ایران را ۲۰۶۰ اعلام کرد که ایران شرایط بیابانی وسیع را تجربه می‌کند. اما این مرجع رصد جهانی، در گزارش ۳ هفته پیش خود عدد رسیدن به گرمایش بیش از حد برای ایران را از سال ۲۰۶۰ به ۲۰۵۰ تقلیل داد و اعلام کرد: برخی نقاط جهان تا سال۲۰۵۰ بیش از اندازه گرم خواهند شد. از سال۲۰۵۰ در جنوب آسیا، حومه خلیج‌فارس ازجمله ایران، عمان، کویت و کشور‌های حاشیه دریای سرخ مانند مصر، عربستان سعودی، سودان، اتیوپی، سومالی و یمن، دمای هوا در طول سال بیش از حد تحمل موجودات زنده خواهد شد.

وضعیت مالچ‌پاشی در کشور

مالچ‌پاشی یکی از راه‌حل‌های اجرایی در برابر توسعه کانون‌های ریزگرد است که در بیابان‌های ایران انجام می‌شود. به‌گفته رئیس سازمان منابع طبیعی کشور، در سال‌های اخیر با کمک نهاد‌های علمی، شاخص‌های مالچ‌پاشی اصلاح شد و به موجب آن شاخص‌های قبلی که براساس آن در ۱۱استان معادل ۸۰۰۰هکتار مالچ‌پاشی انجام می‌شد، اصلاح شد و درحال حاضر فقط در ۵ استان معادل با ۳۰هزار هکتار مالچ‌پاشی انجام می‌شود.

البته فعالیت مالچ‌پاشی فقط در مناطقی که تپه‌های شنی فعال رونده هستند و اگر بلافاصله مهار نشوند اراضی کشاورزی، جاده‌ها و راه‌آهن را مسدود می‌کنند، انجام می‌شود که این محدوده ۳۰هزار هکتار مساحت دارد. مهم‌ترین نکته جایگزین مالچ‌های غیرنفتی است که ۳ پروژه مشترک با معاونت علمی فناوری داریم و بعضی از این پروژه‌ها به‌صورت پایلوت هم سال گذشته اجرا شد و بسیار موفق بوده است. به‌طور مثال در ۵۰هزار هکتار اراضی کشور مالچ‌پاشی غیرنفتی بر مبنای مالچ رُس و خاک‌پوش‌های گیاهی انجام دادیم که بسیار موفق بود.

به‌گفته رئیس سازمان منابع طبیعی، شیب مالچ‌پاشی در کشور بسیار کاهشی است و کاهش عوارض زیست‌محیطی به قوت دنبال می‌شود تا به نقطه صفر برسد.

بیشتر بخوانید: تهدید خطر بیابان زایی در ایران

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

برچسب ها: بیابان زایی بیابان

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: بیابان زایی بیابان مقابله با بیابان زایی سازمان منابع طبیعی بیابانی شدن مالچ پاشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۳۴۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پلاناریا ؛ این موجود توانایی باز زایی عجیبی دارد! (+فیلم و عکس)

عصر ایران - پلاناریا (Planaria) یا کرم های مسطح پلاناریایی موجوداتی بسیار ابتدایی هستند زیرا فقط یک دستگاه عصبی نردبانی مانند دارند. پلاناریا بر اساس اکوتیپ خود طبقه بندی می شود زیرا گونه هایی وجود دارند که در زیست بوم های خشکی، زیست بوم های آب شیرین یا در زیست بوم های دریایی زندگی می کنند. این که چند گونه پلاناریا در سراسر جهان وجود دارد، نامشخص است.

پلاناریا گوشتخوار است و از انواع بی مهرگان کوچکتر مانند میگو و کک های آبی در زیستگاه های آبی یا دیگر کرم های کوچک تغذیه می کند. برخی از گونه های بزرگتر ساکن خشکی از کرم های خاکی نیز تغذیه می کنند. آنها به دور طعمه خود پیچیده و با ترشح نوعی مخاط آن را حل می کنند.

گونه های پلاناریا ممکن است جنسی و/یا غیرجنسی باشند. پلاناریای جنسی هرمافرودیت – دارا بودن هر دو اندام تناسلی نر و ماده – است و توانایی تخم گذاری دارد. به عنوان شکلی از تولیدمثل غیرجنسی، پلاناریا پس از آسیب دیدگی و جدا شدن یک قسمت از بدن خود توانایی شگفت انگیزی برای باززایی و شکل گیری دو موجود مستقل دارد.

اندازه پلاناریا می تواند بسیار متفاوت باشد به طوری که برخی از گونه های آب شیرین مانند Dugesia از چند میلیمتر پس از خروج از تخم تا یک سانتیمتر در زمان بالغ شدن رشد می کنند. برخی گونه های ساکن خشکی مانند Australoplana می توانند تا 4 سانتیمتر رشد کنند. پلاناریا می تواند بدن خود را گسترش داده و جمع کند و سلول های این موجود می توانند در زمان کمبود غذا کوچک شوند، از این رو، اندازه گیری دقیق آن دشوار است.

توانایی شگفت انگیز پلاناریا در باززایی خود توجهات بسیاری را به سوی این کرم مسطح جلب کرده است. در برخی موارد مستند، باززایی حتی از تکه یک دویستمی جدا شده از بدن اصلی صورت گرفته است. اگر سر پلاناریا از بدن جدا شود، قسمت سر یک دم جدید را شکل خواهد داد و در قسمت بدن جدا شده نیز یک سر جدید رشد می کند.

 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: کرم سر چکشی: بی رحم، جاودان و عجیب! (+فیلم و عکس)